zondag 8 januari 2012

Op naar de Marathon van Utrecht (2)


Dom Dommer Domst (en een Runners High)

Zoals in de vorige Blog al verteld ben ik op weg naar de marathon van Utrecht in April van dit jaar.
Enige tijd geleden heb  ik besloten om niets aan het toeval over te laten en een goed schema te volgen via looptijden.nl.
Deze week heb ik keurig de eerste intervaltraining afgewerkt volgens het schema. Het was afzien om zoveel snelheid te maken en mijn lichaam protesteerde dan ook behoorlijk. Na 8 kilometer was het op en heb ik de training afgebroken met een goed en voldaan gevoel.
Vandaag 08-01-2012 stond er een duurloop van 2 uur op het programma. 
Ik voelde me erg goed en hield er stiekem rekening mee dat de duurloop wel iets langer zou kunnen worden. Daarom gingen er enkele energierepen en gels in de gordel mee, zodat er onderweg nog wat energie toe te voegen was. Ook het ontbijt zat vol met koolhydraten en voor alle zekerheid een flink glas bietensap voor de hoognodige zuurstof in de spieren.

De eerste kilometers voelde stram in de benen, dat kwam denk ik nog door het aanzetten in de intervaltraining van enkele dagen ervoor.
Ik besloot op een zeer rustig schema weg te gaan van gemiddeld zo'n 10 kilometer per uur. De kilometers volgenden elkaar op tijdens een hele mooie droge dag bij een temperatuur van 8 graden.
In mijn route zaten enkele punten waarop ik de weg weer richting IJsselstein kon nemen, mocht het moeilijk worden. Na 12 kilometer kwam het eerste dilemma punt en ik besloot door te lopen, bij 17 kilometer de volgende, ik wist dat ik ongeveer 10 kilometer van huis was,  en rende door, wetende dat de duurloop van vandaag dus niet onder de 27 kilometer kon eindigen. Omdat ik had begrepen dat het ook tijdens een duurloop slim is om af en toe tempowisselingen door te voeren, deed ik dit keurig en versnelde korte tijd naar 11,5 km per uur voor ongeveer 10 minuten. Energie zat, want het voelde goed. Moest wel af en toe een sanitaire stop maken, want ik had gewoon teveel gedronken voor aanvang van de loop omdat ik wist dat ik maar één liter onderweg mee kon nemen in de gordel.

Mogelijk waren het de versnellingen, mogelijk was het de doorbrekende ochtendzon, mogelijk was het de beslissing zo ver te lopen, ik weet het niet precies, maar bij ongeveer 23 kilometer kreeg ik ineens het gevoel dat ik de rest van mijn leven wel kon blijven rennen. Ik heb erover gelezen, het heet Runners High en het voelt alsof je de hele wereld aan kan. (Dit is niet zo, maar daar kom ik later op terug).

Ik probeerde me in te houden, maar kon niet vermijden dat ik enkele kilometers versnelde en dus boven het schema ging lopen. Langzaam zakte ik terug naar de beoogde 10 kilometer per uur. Ondertussen liep ik nog steeds lekker op de speciaal voor deze rustige loop uitgekozen muziek. Meestal veel uptempo, dit keer de verrichtingen van de kandidaten van The Voice.

Bij 28 kilometer sprong hij ineens om de hoek, de spreekwoordelijke man met de hamer. Ik wist het van een eerdere keer en was gek genoeg door de "Runners High" toch heel erg verbaasd. Ik had mijn  energierepen al eerder opgebruikt en nam de laatste gel en wat water. Mijn lichaam besloot het op te geven en met heel veel moeite kon ik blijven rennen met zo'n 9 kilometer per uur. Harder was geen optie meer. Zelfs mensen die de hond uitlieten, bejaarden met rollator en langswaaiende blaadjes gingen voor mijn gevoel sneller. Ik vond mezelf erg dom, dommer en domst door zover te gaan op dat moment.

De laatste 7 kilometer naar huis waren loodzwaar, ik wist dat als ik zou gaan wandelen ik niet meer zou kunnen hardlopen en sukkelde met een lage snelheid en vreselijke lichaamshouding terug naar huis. De Zendmast kwam maar langzaam dichterbij. Uiteindelijk stond ik voor de voordeur en de eerste woorden die ik zei toen ik binnenkwam waren: Laat maar zitten die marathon, die ga ik nooit redden.



Na de douche keek ik vol belangstelling in het schema, dinsdag en donderdag mag ik weer een interval en volgende week zondag weer een lekker lange duurloop. Ik heb er nu al zin in. En in februari wacht de 30 km van Schoorl, ach die is ook wel te doen.

Details van een tijd

Afstand
35.567 m

Tijd
03:39:41

Snelheid
9,7 km/u

Calorieën
2703 Kcal.

1 opmerking:

  1. Toch een behoorlijke afstand gelopen hoor !! En je moet het zien als training :-) Met een "wedstrijd" is het allemaal anders en gaat het vast veel makkelijker :-)
    Succes met trainen !!
    groetjes
    Yvonne (Langzaamaan)

    BeantwoordenVerwijderen