Omdat morgen de Twitterrun III voor de boeg staat wilde ik ook weer niet teveel risico nemen. Ik besloot dus naar het Panbos in Zeist te rijden om daar een paar kilometers bos mee te pakken om te zien of het op een zachte ondergrond goed ging.
Voor alle zekerheid wel een knieband om de linkerknie gedaan en stevige Trailrunschoenen aangedaan, zodat ook de enkels een beetje tegen zwikken beveiligd zijn.
Het voelde eigenlijk direct heel goed, de linkerknie is nog wel wat gevoelig, maar er zit geen echte pijn meer in. En wat loopt dat lekker in een bos als de zon door de bomen schijnt en je hoort allemaal vogeltjes fluiten. Heerlijk gewoon. Dat ga ik vaker doen!
Zeker omdat met het toenemen van het aantal kilometers mijn gewrichten toch vaak een beetje de zwakke schakel blijken te zijn.Trailrunschoenen lopen op de weg heel vervelend blijkt wel, zijn wat harder en er lijkt minder demping aanwezig te zijn. Daarnaast zijn ze wat steviger rond de enkels en geven ze wat meer steun aan de zijkanten van de voet. Maar in het bos is het genieten en kun je nog wel eens op een tak stappen. Een volgende keer wil ik zelfs eens een lange duurloop in het bos gaan plannen, eens kijken hoe dat gaat.
Maar eerst morgen dus de Lange duurloop met een aantal mensen die ik ken van Twitter onder de naam Twitterrun III! En die route gaat langs de duinen, zo kom je nog eens ergens :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten