Vooruitkijken

2012

Zo aan het eind van elk jaar kijk je bewust of onbewust toch altijd even terug op het afgelopen jaar. Prive was het voor mij een erg goed jaar met vooral veel sportieve hoogtepunten. Ook is het koken dit jaar een erg leuke hobby geworden, waarin vooral gezonde ingredienten een plaats hebben gekregen.  

Maar even terugkijkend: In januari 2010 heb ik dus besloten in 2013 de marathon van New York te gaan lopen. Een doelstelling die toen nog ver weg leek. Als verstokte roker, met behoorlijk overgewicht en een zeer ongezond leefpatroon leek het een nagenoeg onhaalbaar doel.
Nu in December 2011 is het doel al veel verder dichtbij gekomen. Niet alleen omdat we al bijna twee jaar verder zijn in de tijd, maar zoals al eerder in deze blog verteld door radicale veranderingen in mijn (ons) leefpatroon.

Omdat de vorderingen toch wel wat sneller gaan dan ik had gehoopt, heb ik besloten de doelstellingen wat bij te stellen. In januari 2012 begin ik dus al de echte voorbereiding naar een marathon.
Dit gaat een thuiswedstrijd worden in Utrecht. En niet eind 2012, maar al in April.
Ik twijfel nog wel of het doel gaat worden deze marathon gewoon uit te gaan lopen, of stiekem toch een doelstelling neer te leggen om in ieder geval de eindstreep binnen de 4 uur (of nog eerder?) te halen. Ik schuif de beslissing gemakshalve nog maar even voor me uit.

De grootste afstand tot nu toe was een recreatieve zondagochtend loop van 30 kilometer in 2:51, dus wel onder een schema van 10 km per uur. Ik kan me alleen nog wel herinneren waar de pijnpunten zaten.

Bij ongeveer 18 kilometer de eerste dip, die met behulp van een energiereep en wat water overwonnen werd. Maar zoń 10 kilometer later was alle energie weg uit mijn lichaam en ik kan me herinneren dat het toen vechten werd. Daar hielp geen gel of energie boost me meer overheen.

Dus het gaat trainen worden en kilometers maken. Maar ook aan de “energiekant” de conditie moet gewerkt gaan worden. Dit zal door middel van vooral intervaltrainingen gerealiseerd moeten gaan worden. En alle ervaren marathonlopers wijzen me op een goed schema, dus ook daar zal ik aan moeten.

In ieder geval heb ik twee 30 kilometer lopen kort na elkaar “geboekt” in de voorbereiding om mijn lichaam eens goed te laten wennen aan de lange afstanden. Dit gaat in Februari gebeuren, zodat elke vorm van herstel ook nog mogelijk is.

12 Februari vindt zoals in een eerdere blog al gemeld, de “groet uit Schoorl” run plaats door de bossen en het duingebied. Het gaat afzien worden zo'n afstand door het moeilijke parcours, maar past erg mooi in de voorbereiding.

Op Zondag 26 Februari gaat er een 30 kilometerloop over de afsluitdijk plaats vinden. Een initiatief van een aantal twitteraars, die ik graag persoonlijk ga leren kennen. Na afloop is er pasta eten met z'n allen, ook dat is een leuk vooruitzicht.

Ik heb redelijk bewust twee zware lopen achter elkaar gepland, omdat dit dan een uitstekende graadmeting wordt hoe ik er voor sta. Hoop dat de blessures uit blijven in ieder geval :)

Daarnaast word het tijd om ook eens op een korte afstand een tijd neer te zetten. Dus ergens een 5 km lopen. Dit is wel eigenlijk tegen mijn principes, het kost veel moeite om naar de wedstrijd tie te gaan, een klein half uur te lopen en vervolgens weer naar huis te gaan. Ook een PR op de 10 kilometer mag wel weer eens aangescherpt worden. De komende tijd zullen we dit maar eens gaan realiseren.

Kortom het nieuwe jaar gaat een jaar vol sportieve uitdagingen worden. Hierbij mijn voorlopige kalender voor 2012:

Datum	Omschrijving	Status
31-12-2011	Oliebollenloop Schoonhoven	Gepland
12-02-2012	Groet Uit Schoorl Run (30 km)	Gepland
26-02-2012	Afsluitdijk	Ingeschreven
09-04-2012	Utrecht Marathon (marathon)	Ingeschreven
26-05-2012	IJsselsteinloop (halve marathon)	Ingeschreven

Ik twijfel nog aan de Florijn Winterloop op 07 Januari 2012, naar zeggen is dit een erg leuke loop die je zowel in 10 EM als 25 kilometer kan lopen.

2012 gaat hoe dan ook weer een jaar vol uitdagingen worden voor mij, op heel veel gebieden.

De ban gebroken

Op 17 December 2011 was het weer tijd voor een wedstrijd hardlopen.
Dit keer stond de Linschotenloop op het programma.
Ik had me al een tijd geleden ingeschreven voor de halve marathon. De eerste officiële wedstrijd voor mij op deze afstand. Eerder had ik al drie keer de tien kilometer gelopen en de tien Engelse miles op het mooie parcours van het Lint in Vleuten.
Omdat ik ten tijde van de inschrijving mijn eigen Championchip nog niet had, moest ik een huurchip kiezen. Hierdoor kreeg ik mijn startnummer niet thuis gestuurd. En dat heb ik geweten. Toen ik ruim op tijd in Linschoten aankwam, moest ik eerst ruim twintig minuten op zoek naar een parkeerplaats. Het was zo druk in Linschoten dat ik ruim tien minuten moet lopen naar de startplaats. De schrik was groot toen er ook nog een immens lange rij wachtenden stond om de start nummers af te halen. Opnieuw twintig minuten in de rij dus. Nadat ik mijn startnummer had gekregen, bleken ook de speldjes op te zijn, dus maar weggefrommeld in de kleding.
Ik ben nog even snel terug naar de auto gerend, om wat spullen weg te brengen en kwam dusdanig laat weer terug dat ik helemaal achteraan mocht plaatsnemen voor de start. Deze werd ook nog eens uitgesteld vanwege de vertragingen bij het afhalen van de startnumes.
Uiteindelijk na helemaal afgekoeld te zijn, klonk dan het startschot en na enkele minuten leek er beweging in te komen.
Het duurde enorm lang voordat iedereen kon lopen en na de start lag het tempo direct erg laag, onder de 9 kilometer per uur. Ik besloot geen halsbrekende toeren uit te halen over de smalle wegen langs het water en draafde rustig mee.
Omdat de wegen erg smal waren duurde het ruim zes kilometer voordat er wat gaatjes vielen en ik het tempo door mensen in te halen boven de 10 kilometer wist te krijgen. De volgende drie kilometer kenmerkte zich door hier en daar wat gaatjes, waardoor je erg wisselend liep qua snelheid en ik merkte dat dit veel energie kostte.

Ik passeerde het 10 kilometerpunt in 1:01, om troosteloos van te worden. Maar omdat het lopen wel erg makkelijk ging toch besloten het beste ervan te maken en er vol voor te gaan. Het tempo liep op naar zo'n 12 km per uur en ik begon in mijn ritme te komen. Bij het 15 kilometerpunt bleek ik al veel goed gemaakt te hebben van de tijd en versnelde nogmaals. De gemiddelde snelheid zakte nu niet meer onder de 13 km/uur, maar mijn hartslag ging wel vrij snel omhoog. Toch hield ik deze snelheid vol tot het einde en passeerde steeds meer mensen. De ruimte was nu ook veel groter. Met een laatste inspanning werden ook de moeilijkste kilometers over een eindeloze weg en tegen een straffe wind in, volgemaakt. Eindelijk was daar de finish. Op het scorebord stond nu 1:48:56. (Netto 1:47:11). En dat betekende dat eindelijk de ban doorbroken was, ik had nu gemiddeld 11.8 kilometer per uur gelopen in plaats van de 11.7 uit alle voorgaande wedstrijden. En ik ging makkelijk op deze eerste officiële halve marathon.

Je vraagt je alleen wel af, wat nu als ik vanaf het eerste moment tempo kon maken. Of liep ik me dan stuk? We zullen het niet weten, net als de Bietensap die ik de hele week gedronken had. Het nieuwe wondermiddel van hardlopers. Zou het geholpen hebben. Of niet? Het voelde wel alsof het makkelijker ging.

Ik ga me nu langzaamaan richten op mijn eerste marathon in April in Utrecht. Tussendoor nog een aantal hele leuke uitdagingen, zoals de 30 km van Groet uit Schoorl en de Afsluitdijkrun met een aantal hele leuke mensen die ik inmiddels van twitter ken. Maar eerst de oliebollenloop op oudjaarsdag in Schoonhoven maar. Die is gewoon leuk, of zal ik toch weer proberen.....

Tot de volgende blog, die ik met een vol glas bietensap ruim 10% sneller zou moeten kunnen schrijven dan de voorgaande.

Hardlopen met gemiddeld 11,7 km/uur

Hardlopen met gemiddeld 11,7 km/uur

Je denkt bij het lezen van deze titel misschien aan een Blog over een bepaalde uitdaging, een cursus, looptraining of wat dan ook.
Niets is minder waar, want het beschrijft in één zin mijn Looptijden tijdens wedstrijden hardlopen.

Inmiddels heb ik deze hobby of bezigheid of sport, zo je wilt, alweer een tijdje geleden opgepakt. Begonnen met een wens een flink aantal kilo's kwijt te raken ben ik begonnen met te joggen en dat is inmiddels wel echt een dingetje geworden. Ik doe daarom ook mee aan officiele wedstrijden en prestatielopen, gewoon omdat ik het kan.

Ook actief op twitter, facebook en Google + leer je dan steeds meer mensen kennen niet op geografische gronden, maar op interessegebieden, lang leve het internet dus.
Allemaal mensen die bijvoorbeeld ook hardlopen als hobby hebben en het beste hieruit willen halen met trainingen, speciale schoenen, gels en energierepen en vooral veel verschillende trainingsschemaś en methoden.
Met de meeste zaken heb ik inmiddels al wel kennis gemaakt. En heeft het effect hoor ik je al vragen: Nou nee, totaal niet :). En dan kom ik dus weer terug op de titel van deze Blog.

Na een half jaar van opbouwen van conditie het vergallen van een knie, enkel en allerlei andere leuke ongemakken werd het mijns inziens tijd om eens een wedstrijd te gaan lopen. Dat werd de IJsselsteinloop in mijn woonplaats IJsselstein. Lekker dicht bij huis en mocht de situatie zich voordoen, kun je dan ook eenvoudig na de finish naar huis kruipen.

11-06-2011 IJsselsteinloop (10 km) 00:51:21 10.000 m 11,7 km/u

Nou dat viel nogal mee, ondanks wat dipjes, niet alles gegeven voor mijn gevoel en de beoogde tijd van 60 minuten werd aan gort gelopen. Ik zag mezelf dan ook op mijn 47e levensjaar als het nieuwe grote talent op hardloopgebied. Dat beloofde wat te gaan worden zeg, ik gaf me derhalve ook direct weer op voor een volgende wedstrijd later in het jaar en zou daar wel even naartoe gaan trainen.

Alles liep op schema, ik liep goede tijden en verscheen dan ook met veel vetrouwen aan de start van de Sluizenloop in Nieuwegein. Goed wat verder kruipen, maar nog steeds een soort van thuisgevoel.

17-09-2011 Sluizenloop 00:51:17 10.000 m 11,7 km/u

Een zware loop met sluizen op en af en de laatste 5 kilometer een hele forse wind, waartegen we moesten vechten. Ik startte weer veel te snel en kreeg aan het eind dan ook de rekening gepresenteerd, maar toch, voor zo'n zwaar parcours, wel even een nieuw PR. Gemiddelde snelheid was dezelfde als in IJsselstein met 11,7 km/uur.

Een week na de Sluizenloop was de Singelloop in Utrecht aan de beurt, alweer wat verder van huis, maar met een beetje inspanning kun je daarvandaan de Zendmast van IJsselstein nog wel zien staan, geen paniek dus. Ik had afgesproken met Loopmaatje Ronald en we konden gezellig even omkleden bij familie. Wat een sfeer daar trouwens in Utrecht. En een heel mooi parcours waar duizenden en duizenden mensen voor je blijven lopen. Ik had een tijd opgegeven van 50 minuten en verwachtte dus een startvak met gelijk gestemden. Dat bleek niet helemaal te kloppen, want ik kon veel harder. Of ging ik zoals gebruikelijk gewoon te hard van start?

Nou ja na een hele mooie loop door de prachtige stad Utrecht was mijn eindtijd  00:51:24

25-09-2011 ABN AMRO Singelloop Utrecht 00:51:24 10.000 m 11,7 km/u

Net geen PR dus, het scheelde een paar seconden, maar ach ik liep lekker met de meute mee. De gemiddelde snelheid was overigens, je raadt het mogelijk al: 11,7 km/uur.

Na op diverse zondagmorgens lekker lange afstanden te hebben gelopen, besloot ik het eens op een wat langere afstand te gaan proberen tijdens de loop: IJsselstein ontmoet Montfoort. Een geweldig concept, waarbij de lopers in twee steden starten en elkaar dan onderweg tegenkomen. Je kon 10 of 20 km lopen en loopmaatje Ronald en ik kozen de 20 om het risico te vermijden met zeer veel dampende en stinkende hardlopers in een bus terug te moeten rijden. Ik werd er snachts diverse keren wakker van, dan maar liever een beetje doorhalen.

Tada:

22-10-2011 ijsselstein ontmoet montfoort 01:42:53 20.000 m 11,7 km/u

Het maakt dus helemaal niets uit, 10 of 20 km, ik loop gewoon die 11,7 km/uur gemiddeld en dat was nou net voor die afstand best een leuke tijd, nietwaar. Wel genoten trouwens van een prachtig parcours tijdens deze loop. Ik liep het laatste stuk tot aan de finish op met een aardige mijnheer uit Nieuwegein, die precies mijn tempo liep en dat kwam goed uit op het laatste deel. Ik kwam zelfs nog een teenlengte eerder binnen zag ik op de uitslagenlijst.

Inmiddels besloten om het doel te zetten op een echte marathon in 2012, maar daar kom ik straks nog eventjes op terug.

Op 13 November was er een leuke loop in voormalig Vleuten, nu Leidsche Rijn of Utrecht zo je wilt.
Op het parcours van het Lint werden één of twee rondjes gerend met dus de 5 of 10 Engelse Mijlen. Ik koos voor de laatste van ruim 16 kilometer, zodat het goed in de opbouw past. Het viel niet mee door mijn nachtrust, of meer het ontbreken van een deel ervan, maar dankzij wat hulpmiddelen als gel en sportdrank kwam ik mijn "bijna dood ervaring" weer te boven. Nadat het beste eraf was na een kilometer of 15 vond ik iemand die mijn tempo liep en daar kon ik me een beetje aan op trekken. Het bleek dezelfde man uit Nieuwegein te zijn, die ik in IJsselstein op de finish voorbij liep. Ook toen was hij kilometers lang mijn eigen haas. (Een haas is iemand waar je achteraan kan lopen, red). Dit keer liep hij om uiteenlopende redenen wel als eerste over de meet. De belangrijkste reden was dat hij harder liep trouwens.

13-11-2011 Lintloop MAX (10 EM) 01:22:11 16.093 m 11,7 km/u

Voordeel is wel inmiddels dat ik niet meer op de tijd hoef te letten, mijn eindtijd was natuurlijk al van tevoren bekend, maar goed om even de officiele lijst erbij te pakken: 11,7 km/uur gemiddeld, waar vind je het nog.








De volgende officiele loop wordt de Linschotenloop op 17 December in Linschoten (echt waar) en daar loop ik de halve marathon in 1:48:11, dan weet je het vast. Dat is namelijk de eindtijd als je 11,7 km/uur loopt.


In 2012 heb ik gekozen om de marathon van Utrecht als eerste echte marathon te gaan lopen. Dat worden ruim 42 lange kilometers afzien, maar als je mijn standaard snelheid aan zou houden, zal er een mooie 3:36:23 met 11,7 km/uur gemiddeld op de klok staan als ik al dan niet kruipend over de finish kom. En dat zou pas echt een stunt zijn!

Utrecht, ik kom eraan!

Hardlopen en koken

Vorig jaar besloten om eens flink af te gaan vallen. Dat is uiteindelijk heel goed gelukt en ben al een jaar op gewicht gebleven. Er is ruim 25 kilo minder Michel.
Het hele idee om af te vallen kwam voort uit een weddenschap om te stoppen met roken, ik had gewoon geen zin om weer vele kilo's aan te komen.

In Oktober 2010 maar eens de stoute hardloopschoenen aangetrokken en gekeken of dit voor mij mogelijk een manier was om het gewicht onder controle te houden.
Samen met een "improved" eetpatroon met vooral gezonde verse ingredienten en dus ook een kookhobby tot gevolg, ging het ondertussen steeds beter met het hardlopen.

In het begin was het nog moeilijk te accepteren dat dit leuk moest zijn, maar na een tip om gewoon eens wat rustiger van start te gaan, gingen de prestaties, maar vooral het plezier met grote stappen vooruit.
Dus de mp3 speler werd vervangen door een app (Cardiotrainer) op de Android telefoon en de muziek werd zorgvuldig uitgezocht.


Door al je verrichtingen online bij te houden krijg je veel informatie over hoe je vordert, zo blijk ik nu al meer dan 100.000 kcalorieën te hebben verbrand met hardlopen. Dat gaat hard, ik ben op ideaal gewicht voor mijn lengte en leeftijd.
Alleen door het snelle afvallen zijn er wel veel spieren "opgefikt", daarom ook begonnen met wat krachtoefeningen.

Omdat ik ruim twee maten was afgevallen moest ik een groot deel van de garderobe vervangen. Daarom ook maar gelijk sportkleding in de maat L gekocht en een paar goede hardloopschoenen. Bij Runnersworld in Utrecht maken ze een opname van je als je hardloopt, daardoor kwam ik erachter dat ik pronerende schoenen nodig had. Het werd uiteindelijk een paar Saucony ProGrid Guide 4.

In 2011 was er in mijn woonplaats de jaarlijkse prestatieloop de IJsselsteinloop. Een mooi moment om me eens te begeven in het wedstrijdcircuit. Het werd een wedstrijd waarin ik voor de eerste keer best wel tempo kon lopen met een eindtijd van 51:24 op de 10 Km. Gelijk een leuk PR dus.

In het hardlopen heb ik een leuke hobby gevonden die je gezond houdt en een uitstekende uitlaatklep vormt voor de dagelijkse (werk) beslommeringen.

Over al deze zaken zal ik af en toe eens een blog plaatsen ter lering ende vermaeck :)

Social media

Social media is sterk, heel sterk. Toch blijven bedrijven sterk achter bij de particuliere initiatieven. De reden hiervoor is vaak de samenhang in gebruikte media.
Een bedrijf werkt vanuit een bedrijsprofiel op internet. Meestal de website. Juist deze website maakt de samenhang sterker, zolang er maar een homogene omgeving is. Ergo de website is ook de tool waarmee de social media wordt aangestuurd. De klant vind al zijn informatie op een plaats in zijn eigen portal. Moeilijk? Welnee, kwestie van verder doordenken dan morgen!

Eerste Blog

In het kader van early adapting, nu eens gaan bloggen.