Naar de Fysio!

Vandaag is mijn revalidatie officieel begonnen. Eerst vanmorgen metingen laten doen voor speciale zooltjes die ik de rest van mijn leven zal moeten dragen. Vooral omdat al deze ellende dan niet zo snel weer zal gebeuren, maar ook om mijn houding in orde te houden.

Binnen twee weken zijn ze klaar. In de tussentijd moet ik op stevige schoenen lopen met stevige zolen en tot boven de enkel. Niet echt modieus, maar zo slecht zien ze er ook weer niet uit toch?

In de middag voor de eerste keer naar de Fysio. Dat verliep allemaal erg positief. Mijn gewrichten zijn allemaal bijzonder stevig en soepel en als alles goed gaat zullen de spieren met oefeningen binnen de komende 6 weken weer redelijk op peil kunnen zijn. Sterker nog het half jaar revalidatie zou wel eens een heel stuk korter kunnen zijn. Ik kan alle bewegingen maken en dat is erg positief. Natuurlijk is het gevoelig en moet ik oppassen omdat de sterkte nog verre is van wat het moet zijn, maar toch!

Ik mag al direct zonder krukken lopen en al voorzichtig stukjes wandelen. Zelfs autorijden gaat me goed af! De berichten zijn dat de revalidatie wel eens sneller zou kunnen gaan dan de eerdere planningen. Ik ben voor!

Op weg naar de operatie

Op 2 Juli heb ik me weer gemeld in het Antonius ziekenhuis in Utrecht. Dit keer bij de chirurg. Een aardige man die me direct op me gemak stelde. Ik kon mijn verhaal kwijt en hij besloot direct te kijken of de gestelde diagnose klopt met wat zijn bevindingen zouden zijn.

Ik moest een aantal oefeningen doen, zoals evenwicht en op mijn tenen staan, en beide tegelijk. Dit zag er volgens de chirurg en zijn assistente goed uit. Nu waren de kracht oefeningen aan de hand en ik moest tegendruk geven met mijn voeten aan druk van buitenaf. Dat ging bij de goede voet zonder problemen, echter bleek ik bij het defecte exemplaar totaal geen tegendruk te kunnen geven. Dit was voor mij ook een echte eye-opener. Ik werd er zelfs even duizelig van toen ik bemerkte dat er geen zijdelingse kracht meer was. Dit is nodig voor de voetafrol tijdens het lopen en natuurlijk nog belangrijker tijdens het hardlopen.

Hij had geen twijfel dat de pees een volledige ruptuur heeft en dus los is van de wreef, voor mij dus gezien de eerdere echo geen verassing.
Ik benadrukte nogmaals hoe belangrijk sporten voor mij is, hij bekeek de spieren in mijn benen en voeten nogmaals en besloot tot operatie. ik kon een zucht van verlichting niet onderdrukken, want dit betekende dat eventueel sporten als alles goed verloopt, nog tot de mogelijkheden behoort.

Hij vertelde wat er ongeveer voor nodig is, een peestransplantatie uit een ander deel van mijn voet, het doorknippen en verlengen van de achillespees en ca 6-8 weken het gips in. Daarna volgt dan een hele lange revalidatieperiode. Ik dacht alleen maar aan het kunnen sporten.

Over twee weken volgt dan nog een MRI scan. Als die goed is, dan wordt op 13 Augustus in een gesprek de afspraak gemaakt voor de operatie. Alles alles goed gaat, zou ik volgend jaar weer kunnen gaan sporten.