Een stapje verder?

Via de huisarts kreeg ik een verwijzing voor een specialist in het Antonius Ziekenhuis in Utrecht, het voormalige Ziekenhuis Oudenrijn. Inmiddels kamp ik meer dan 3 maanden met een vervelende blessure aan de voet en kom ik daardoor nog maar weinig toe aan sporten. Zelfs fietsen is ongemakkelijk, ondanks dat ik dat nog wel probeer bij te houden.

Ik heb drie keer een stukje gerend op de loopband, zonder schoenen, en in een heel rustig tempo. Veel verbetering lijkt er echter niet te zijn, na een minuut of 10 komt de pijn terug en moet ik weer stoppen.

Deze week heb ik me dus gemeld bij Sportclinics in Utrecht, waar ook veel topsporters onder behandeling zijn voor de meest uiteenlopende klachten en blessures. Ik meldde me op vrijdag 31 mei dus daar om eens te kijken of zij mij nog vooruit zouden kunnen helpen. Omdat alles onder een dak zit, van artsen, via Fysiotherapie tot een eventuele operatie of revalidatiebegeleiding had ik er wel vertrouwen in.

Ik ben daar grondig onderzocht en het goede nieuws is dat ik voor mijn leeftijd in prima staat ben, toch ook leuk te weten. Na een aantal onderzoeken en oefeningen werden er een aantal dingen duidelijk. Mijn zgn. rompstabilitetit is belabberd, mijn voeten zijn doorgezakt en de oorzaak van alle klachten zit in een van de drie pezen die in de voet lopen. De meest diepliggende ook nog, die mogelijk de beide andere pezen ook nog eens belemmerd in hun beweging.

Ja wat moet je met deze wetenschap, interessanter is hoe het weer beter te krijgen is en natuurlijk ook hoe het verder te voorkomen is. Nou deze mensen zijn in ieder geval duidelijk over een aantal zaken. Ik heb behoorlijke steun nodig tegen het doorzakken, ze hebben geen vertrouwen in zooltjes die speciaal aangemeten worden en nog minder in alle voorzieningen in de moderne loopschoenen. Dus wel een antipronatiezooltje gaan gebruiken tegen doorklappen van de voet, maar geen verdere ontwikkelingen te verwachten op dat gebied.

Een deel van de oplossing bleek in ieder geval een corticosteroïd-injectie te zijn, een pijnlijke injectie waarbij onstekkingremmende medicijnen direct in de pees-schede wordt ingespoten. En dan blijkt ook gelijk het nadeel van "alles onder één dak", want ik kreeg de injectie ook gelijk toegediend. Het was niet overdreven, wat een vreselijke pijn, maar goed: alles om een stapje vooruit te komen.

Mogelijk doordat er een aantal zaken bij mij zijn rechtgezet door de manueel therapuet zijn mijn pezen en spieren lui geworden in de rechtervoet en krijgen ze nu teveel op hun lazer. Ik moet dat dus langzaam op gaan bouwen met oefeningen en vooral oefeningen met betrekking tot de rompstabiliteit. Daarnaast moeten zooltjes zorgen dat mijn voet niet te ver door kan zakken en ik mag blijven bewegen.

Maar juist dat bewegen gaat me nog niet geweldig af, dus deze week wat fietsen en wachten totdat de bestelde zooltjes binnen zijn. Maar eigenlijk droom ik snachts van de lange afstanden in de mooie zomerzon, want lopen in de kou daar hou ik toch niet zo van...

Nu enkele dagen later lijkt de zwelling ietsje af te nemen, maar de gevoeligheid is nog hetzelfde. We wachten weer af.