Op naar de marathon van Utrecht (3)

De Lakmoesproef

Hoe bepaal je of je al voldoende voorbereid bent voor je eerste marathon?
Enkele maanden geleden heb ik besloten om een schema te gaan volgen naar de marathon van Utrecht op 2e Paasdag 2012 (09-04-21012).
Vandaag stond er een lange duurloop van 3:30 op het programma, maar omdat ik vorige week de Afsluitdijkrun had, en deze niet de 3:10 uit het schema van vorige week benaderde (ik was na 2:48 binnen), besloot ik maar eens te kijken of ik al in staat was om 4 uur te rennen.

Dus ongeveer een maand voor mijn eerste marathon moest het dan maar in de praktijk blijken hoe ik ervoor sta. De rugzak met ingebouwde waterreservoir werd gevuld met water en diverse gels en energierepen en vooraf maar een sportdrank erin gekieperd :) Het ontbijt was stevig met 3 Mueslibollen met Pindakaas en de nodige koffie en fruitdrank.

Dat is ook wel nodig, aangezien je maar zo 3000 Kilocalorieën verbrand bij zo 'n lange Duurloop.
In de afgelopen keren dat ik een lange loop heb gedaan (Schoorl en AfsluitdijkRun waren beide 30 kilometer) startte ik veel te snel en moest ik dat in de laatste kilometers bekopen. Daarnaast was ik op de Afsluitdijk veel te dik gekleed en dat was ook een leermomentje.

Vandaar nu een loopshirt, dat weliswaar lange mouwen had, maar geen hele dikke isolatie. Dus maar een shirt met ventilatie eronder en een niet al te dikke tight als kleding gekozen. Dat bleek wel de goede keuze te zijn.
Het tempo had ik vastgesteld op ca 10 kilometer per uur en niet sneller, daarnaast besloot ik elke 10 kilometer even een pauze te houden om te kijken hoe alles voelde en wat te eten en te drinken. Het was immers een rustige duurloop en een training en geen wedstrijd. Op de oortjes had ik een selectie van Trancemuziek gezet, ik vind dat erg lekker lopen, je komt in een soort roes en je hoofd blijft dan vaak lekker leeg, een heerlijk gevoel.

De eerste kilometers waren op bekend terrein en een onderdeel van een route die ik vaker loop. Onderweg kwam ik nog even mijn ega tegen die ook aan het hardlopen was, ik kwam haar tegemoet en ze vertelde wat last met de GPS te hebben, later zouden we dat wel even oplossen. Het leuke van een rustige training is dat je dan ook even een praatje kan maken als je daar zin in hebt.
Na een kilometer of 10 stopte ik, zoals ik met mezelf had afgesproken om wat te eten en te drinken. Ik liep een gemiddelde snelheid van ongeveer 10,3 kilometer per uur, iets onder het schema. Na de hervatting trok ik het tempo op naar 10,7 kilometer gemiddeld. Er was nog een ongeplande tussenstop, omdat ik toch iets teveel had gedronken in de ochtend, maar ook dat kan gebeuren natuurlijk :)

Bij 21,2 kilometer nam ik de 2e pauze van ca 5 minuten, een mooi moment zo op de afstand van een halve marathon. Ik voelde me nog redelijk fit en liep ook aardig op schema met gemiddeld 10,55 km/uur, door de pauzes liep de gemiddelde snelheid wel enorm terug uiteraard, ik zette de app niet stil, want dat kan in een wedstrijd ook niet.

De temperatuur was prima en als je zo in je eentje in de mooie polders loopt, heb je het eigenlijk heel erg naar je zin, ondanks de kleine pijntjes die zich begonnen aan te dienen. Maar dit hoort er allemaal bij. Onderweg kwam ik behoorlijk wat hardlopers tegen en vooral veel vrouwen wagen zich op de zondagmorgen op de lange afstanden viel me op.

Bij de 30 kilometer was ik al toe aan de laatste gel en de energie was grotendeels weg. ik was op dat moment nog zoń 8 kilometer van huis verwijderd en de benen voelden zwaar, de verkramping in de rest van het lichaam was ook al behoorlijk aan het opspelen na 3 uur lopen. Ik begon aan de laatste kilometers en die waren gewoon zwaar, erg zwaar!
Uiteindelijk dook er weer het bekende terrein van de IJsselsteinse woonwijken op. Thuis gekomen schoten de benen in een continu kramp, heel lastig, ik besloot om maar direct een warme douche te nemen en knapte daar enorm van op. Daarna lekker aan de lunch met verse warme broodjes uit de oven en de rest van de dag maar een beetje rustig aan gedaan.

Al met al wel tevreden over de laatste echt lange duurloop voor de Marathon van Utrecht. Of ik er echt klaar voor ben? Ik heb geen idee, ik kan dus het tempo wel enigzins volhouden, maar zakte toch weer de laatste kilometers terug tot ver onder de 10 kilometer per uur, ondanks de rustige start.
Aan de andere kant weet ik van mezelf, dat ik in een wedstrijd een veel hoger tempo kan lopen. We gaan het merken op 9 April in Utrecht. Ik heb er tot nu toe alles aan gedaan!