'Smorgens er alweer vroeg uit om loopmaatje @RonDaalhuizen op te halen en zo waren we ruim op tijd in Schoorl aanbeland. Mede doordat we een aparte route namen, zodat we niet lang in de rij hoefden te staan. Groet uit Schoorl is een groot loopevenement met erg veel bekende internationale lopers. Zelfs Lornah Kiplagat had haar weg naar het Noord-Hollandse dorp gevonden om daar een afstand op haar naam te zetten.
De start middels startvakken op kleur was prima geregeld en je kon vanaf het begin redelijk je eigen tempo lopen. Bij mij houdt dat standaard in dat ik dan te snel van start ga en later de rekening krijg gepresenteerd, ik liep de eerste 8 kilometer boven de 12 km/uur. Ik had me goed voorbereid en een flink ontbijt met behoorlijk wat koolhydraten gegeten, het is immers een behoorlijke afstand. Bij de 15 kilometer was ik toe aan extra energie en nam een gel om weer wat druivesuiker en andere energiemakers naar de benen te krijgen. Na 20 kilometer gingen de lopers van de halve marathon richting de finish en mochten de stoere afstandslopers rechtdoor. Dat was wel een momentje, mijn hele lijf smeekte om ook lekker naar de finish te gaan, maar ik moest volhouden, het is natuurlijk ook mijn voorbereiding naar de 42 zware kilometers in Utrecht in April. De afstand werd overigens eerst ingekort naar 28 kilometer vanwege de gladde stukken, maar gelukkig lukte het de organisatie, middels een lus om toch exact 30 kilometer ervan te maken. (Wat moet je met een PR op de 28 km?) In de lus zag ik enkele bekende lopers langskomen, zoals Marek met Martin achter zich aan en Ron uit IJsselstein. Zij lagen een flink eind op mij voor en ik wist dat ze een poging deden om rond de 2:30 uit te komen. Dat is voor mij een nu nog onhaalbare afstand, maar wie weet in de toekomst.
De laatste 5 kilometer gebeurde het me toch weer, ik had tot 25 kilometer een gemiddelde snelheid van 11,6 kilometer per uur weten vol te houden, maar zakte rap weg tot onder de 10 km/uur. Het werd vechten en korte periode's lukte het wel om even tempo te maken, maar geen gel was opgewassen tegen de steeds slechtere loopstijl en wegvloeiende krachten. Om een gegeven moment hoorde ik ineens mijn naam naast me en bleek Barry uit Nieuwegein naast me te lopen, ook een twittermaatje. Hij zat net als ik goed stuk, we gaven elkaar een hand en spraken elkaar eventjes toe, toen ik weer naast me keek, was hij weg, dat gaf me wel iets energie, moet ik eerlijk zeggen, omdat ik wist dat ook hij voor een erg scherpe tijd was gekomen. Er stak een behoorlijke sneeuwbui zijn kop op, we liepen ongemerkt al zeker 30 minuten in een bui, en tot overmaat van ramp liep het zandpad waar we op liepen alleen maar steiler omhoog. De laatste kilometers zakte het steeds verder weg en werd het harken, maar gelukkig was daar de finish. Ik tikte af in 2 uur, 38 minuten en 54 seconden. Tevreden, ik had stiekem 2:40 in mijn hoofd. Marek, Martin en Ron stonden daar al te wachten en bleken supertijden te hebben gelopen, Barry kwam kort achter mij ook over de finish. Na even bijgekomen te zijn, gingen we weer terug naar de auto. Wat was dat een eind in die kou zeg, en het bleef maar sneeuwen. In de auto snel koers gezet naar IJsselstein, waar een hele warme douche wachtte.
Schoorl is een prachtige loop, maar wat is hij zwaar! Kortom ik had hem niet willen missen in de voorbereiding naar de marathon van Utrecht op 2e Paasdag 2012. De volgende loop wordt de afsluitdijk met vrienden van Twitter. Deze is alweer over 2 weken, ik hoop dat ik dan alweer hersteld ben voor 32 kilometer wind happen.
Details
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Helemaal niets mis met die tijd van je Michel, mooi verslag trouwens. Heel herkenbaar!!
BeantwoordenVerwijderen