Over zorgen en hoop

De afgelopen periode is het marathonschema op weg naar Rotterdam hopeloos in de soep gelopen door een aanéénschakeling van blessure's.
Na de zware 30 kilometer lange en barre tocht over de Afsluitdijk begonnen er continu pijntjes te komen. Eerst aan de knieën, toen de heupen en kuiten en enkels. Hierdoor was het bijna onmogelijk het trainingsschema te blijven volgen en met name de langere afstanden. Op 17 Maart heb ik de laatste lange duurloop gedaan van 27 kilometer. Daarna veel uitgevallen trainingen en ingekorte loopjes van ca 11 kilometer maximaal.
Ook begon er nu een zeer pijnlijke zwelling te ontstaan rond de rechter enkel, opnieuw trainingen moeten laten schieten.
Twee weken voor het uur U (lees de marathon van Rotterdam) maar weer eens langs de manueel therapeut geweest. In eerste instantie om mijn nek weer "vrij" te krijgen, want die was weer aardig verkrampt aan het raken. Ik heb hiervan last de laatste jaren, met name nadat ik een keer in de auto van achter ben aangereden met hoge snelheid, twee jaar terug.

Na een paar sessies voel ik me alweer een heel stuk beter en beweeg ook weer makkelijker. Omdat de desbetreffende therapeut, naast Fysioloog en manueel therapeut ook podoloog is, werd er vandaag ook gekeken naar mijn voet. Dit kreeg een verassende wending, want ik bleek een beenlengteverschil te ontwikkelen door een scheefstaande bekken, die weer in de onderrug zijn oorzaak had. Doordat dan je hele lichaam compenseert, was de druk rond de enkel erg groot geworden en in combinatie met een naar binnen zakkende voet (waarvoor ik steun in mijn loopschoenen heb) ontstond er een vochtophoping. Nou probeer daar maar eens achter te komen zelf.

Mijn rug werd vakkundig en met een luid krakend geluid weer rechtgezet en mijn voet weer vrij gemasseerd. Ik voelde direct dat ik anders sta, meer recht en op beide benen ongeveer gelijk. Volgens de therapeut is nu de oorzaak van het probleem weggenomen en zou ik als de zwelling afgenomen is weer vrij aan de start kunnen staan in Rotterdam op 14 April.

Vandaag nog even een rustdag om de zwelling wat minder te laten worden ivm knellende schoenen en morgen proberen weer een stukje hard te lopen. Ik ben benieuwd!